2-3 ay önce ayrılan oyuncuların bir listesini düşünün. Yönetici olarak zorlu bir sınavla karşı karşıya kalacaksınız. Şampiyonluk sürecinde birbirimizi motive ettik. Hepimiz öğretmenlere verdiğimiz sözleri tutmak için elimizden geleni yapıyoruz. “Öğretmen kimi isterse, yönetim tereddüt etmeden yapar” deniyor. Neredeyse tüm ihtiyaçlarını karşıladık. Sadece öğretmenler bizden asla karşılayamayacağımız taleplerde bulunmadı. Bütçeyi biliyor, ekonomimizin yapısını biliyor. Aslında kulüp içindeki ücret dengesine çok duyarlıdır. Bizden 10-15 milyon avroluk tavsiyesi olan bir oyuncu istemedi. Abdullah Avcı, sporda da ekonomik sorumluluğu olan bir insan. Geçen sezon, koçluk kadrosundaki bir oyuncuyla uzun bir görüşmemiz bile oldu. Referanslar ve oyuncu maaşları dedik, alamayacağız dedik. “Bu çok para Başkan, buna gerek yok. Başka seçenekler de var” dedi.
‘Rekabetten farkının sebebi…’
Sporda insanlar “Rakipleri çok kötü olduğu için Trabzonspor kolayca şampiyon olabilir” derler.
Oyunu neden bıraktıklarını analiz etmek gerekiyor. Bence 2018-2019 öncesi yaşadığımız sıkıntıları bir ölçüde yaşadılar ve bu büyük bir etken. Öte yandan, parisbahis anlamaları gerekir. Şubat-Mart aylarını planlıyoruz. 1-2 oyuncu dışında her şey hazır, transferler kampta. Hazırlık maçları oynadığımızda bazı takımların teknik direktörleri bilinmiyordu. Öğretmenin belli değil, transfer yapıyorsun. Ligin ikinci ve üçüncü maçları devam ediyor ve henüz önemli oyuncuları takımınıza eklemediniz. Rakibin zayıflığına katılmıyorum. Lig benim için zor. Ancak her yıl favori olduğunu kanıtlayan takımların lig başlamadan önce deneyimlerini analiz etmesi gerekiyor. Tamamen ligdeyiz ve değişim böyle gidiyor.